بتهوون این اثر را بهترین اثرِ خود می دانست .

پس از نوشتن سمفونی نهم ، بتهوون می دانست که هر اثری پس از سمفونی نهم به شهرت کمتری خواهد رسید اما همیشه منتقدان مجموعه میسا سولمنیس را بزرگ ترین اثر بتهوون می دانند.

بزرگ بودن به این منظور که مجموعه مَس عموماً برای مسیح نوشته میشه و از گروه بزرگ کرال کمک میگیره برای نمایان کردن حسِ عمیقه نیایش و دعا در دین مسیحیت .

بتهوون در سال های 1817 تا 1823 این مَس را نوشت .

آخرین روز های زندگی او بود که به اوج شکوهِ موسیقی رسید و همزمان با نوشتن سمفونی نهم خود میسا سولمنیس هم نوشت.

اگر قرار باشد از سه موسیقی برتر مذهبی تاریخ نام ببریم قطعاً یکی از آن ها میسا سولمنیس بتهوون خواهد بود .

بتهوون شخصیتی کاملاً جدی و عموماً کم حرف بود. در نتیجه ناشنوایی او باعث نشد به رنج های زندگیش افزوده بشود بلکه با میسا سولمنیس و سمفونی نهم خود توانست به درک رنج نزدیک بشود و به شکوهِ موسیقی برسد.

شکوهِ بتهوون در این بود که به جای انتقاد و نظر دهی راجب دیگران ، همیشه خود را ستایش می کرد و به پیشرفت خود می اندیشید.

نه مثل خیلی از شنونده های موسیقی یا عزیزانی که با موسیقی کلاسیک آشنایی دارند (تمامِ زحمات و تلاش این آهنگسازان برای بشریت را به بازی گرفته و سرگرمِ نظریات پوچِ خود شده اند. )

به جای این نظریات از این آهنگسازان الهام گرفته و در زندگی خود از اندیشه آن ها استفاده کنید.

نظریاتی که هیچ کمکی به هیچ هنرمندی نمی کنه بلکه برای خود فرد هم آزار دهنده خواهد بود به این دلیل که فرد از یادگیری دور خواهد شد .

میسا سولمنیس بتهوون حداقل یک ماهِ کامل نیازمند شنیدن و بررسی هست . میسا سولمنیس که از پنج موومان تشکیل شده است ، همانندِ مَس های دیگر هر پنج موومان دارای لایه های فرمی متفاوت و حس های گوناگون است.

آخرین موومان که با فضایی تیره همراه است ، اوجِ تیرگی رنج های بتهوون را نمایان می کنه که به نظر بنده موسیقی روز قیامت خواهد بود.

این موومان که می شنوید موومان اول میسا سولمنیس هست که شروعی کاملاً دعاگونه دارد و در متن این اثر به طلبِ بخشش اشاره شده است .

پروردگارا به من رحم کن ، مسیح به من رحم کن ، پروردگارا به من رحم کن

بتهوون این مجموعه را فراتر از مذهب می دانست و در نهایت این اپوس را اینگونه توصیف می کرد : میسا سولمنیس بیان انسانیت ، خدا و طبیعت است .

در کل سعی کنیم با شنیدن این مجموعه های برترِ تاریخ کمی عمیق شویم ، سطحی فکر نکنیم و سطحی هم نظر ندهیم .

اگر توانستیم مجموعه ای در سطحِ میسا سولمنیس بتهوون بنویسیم آن زمان فرا خواهد رسید برایِ خدمت به بشریت نه با چند تا نقدِ سطحی بخوایم مشکلات فردی بشر را حل کنیم .

میسا سولمنیس بتهوون بیشتر از 250 سال از عمرش می گذرد اما هنوز شنیدنی و زنده هست تنها دلیلش هم اندیشه عمیقِ بتهوون است. شاملِ : قدرتِ فکر کردن ، تخیل ، شاعرانه زیستن و درنهایت قدرتِ عمیقِ فهم رنج.

اگر انسانی توانست با رنج هایش تنها بماند چیزی نمانده که یاد نگرفته باشد ( آلبر کامو نویسنده فرانسوی)