روز قیامت اگر وجود نداشته باشد یا اعتقادی بر آن نباشد ، موسیقی موتسارت می تواند هر لحظه ی زیستن را فرصتی ابدی برای بخشندگی و رهایی روح فراهم کند.

مرثیه موتسارت یا همان رکوئیم در این اثر به چه موضوعی اشاره می کند ؟ بنظرتون طلبِ بخشیده شدن است که مطرح می شود یا اعتراض به نبودِ بخشش ؟ پاسخ آن هیچ کدام است.
بزرگترین هدف این اثر در این است : روز قیامت فقط لحظه ای خاص نیست بلکه روز قیامت یا خشم می تواند هر لحظه ی انسان باشد به ویژه زمانی که انسان صفات آسمانی اش را فراموش کند ، ترس از قضاوت شدن را همه ما داریم ، کیست که راحت بتواند دیگری را گناه کار اعلام کند ؟ هیچ فرزند یا بنده ای بی نصیب از صفات پاک آسمانی نیست ، محبتی بسیار کوتاه اما از صمیم قلب می تواند انسانی به ظاهر گناه کار را بی گناه کند مشخص است می نویسم به ظاهر گناه کار چون هیچ یک از ما قرار نیست قضاوتی داشته باشیم بر روح زخم خورده ی انسان ، طبیعتاً درکی از درون انسانی دیگر نداریم ، اما موسیقی موتسارت به ویژه موومان روز قیامت یا خشم ارتباطی شاید ترسناک در اولین لحظه ی شنیدن ایجاد کند اما احیا کننده ی صفات بخشنده انسان خواهد بود .

در اوایل ژوئیه 1791 سفارش مرثیه یا رکوئیم توسط فردی ناشناس به موتسارت داده شد و دیدگاه همسر موتسارت بر این بود که این موسیقی را هر چه زود تر تحویل دهد ، موتسارت با اینکه همسر خود را بی نهایت دوست می داشت اما خرج های بالای او به ویژه اشرافی زیستن باعث می شد درآمد کمی را برای مخارج اصلی زندگی بتواند تامین کند در نهایت اختلاف همیشگی او با همسرش مربوط به مادیات می شد ، چه دنیای عجیبی است موتسارت در آخرین سال های زندگی اش مجبور می شد درخواستی از شاهزادگان یا اشراف های آن دوره داشته باشد تا به فرزندان یا آشیانان آن ها موسیقی تدریس کند حال امروز اگر موتسارت زنده می شد باز تفاوتی ایجاد نمی کرد متاسفانه هنرمندان را آنطور که باید در دوران حیاتشان در آغوش نمی گیریم و مداوم طلب کار هستیم .