والس غمگین ( sad waltz ) اثری ارکسترال کوتاه از ژان سیبلیوس( آهنگساز فنلاندی ). این اثر را سیبلیوس برای نمایشنامه Kuolema (مرگ) در سال 1903 برای برادر زنش آروید ساخت، اما بیشتر به عنوان یک قطعه کنسرت جداگانه شناخته می شود.

سیبلیوس شش قطعه را برای نمایشنامه مرگ در 2 دسامبر 1903 نوشت. عنوان اول Tempo di valse lente – Poco risoluto بود. در سال 1904 او این قطعه را اصلاح کرد که در 25 آوریل همان سال در هلسینکی با عنوان Valse triste اجرا شد. این موسیقی فوراً مورد توجه عموم قرار گرفت و یکی از آثار برجسته سیبلیوس شناخته می شود.

کاملا در شروع امید به رقص و شادی و در انتها نا امیدی و مرگ بیان گر این موسیقی شاهکار سیبلیوس است
این موسیقی برای زنی تنها با همسری که آن ها را ترک کرده تنها با یک فرزند که هر دو دلتنگ شادی با رقص می‌باشند

شب است. پسری که کنار تخت ،
مادر بیمارش را تماشا می‌کرد، از شدت خستگی خوابش برد، کم کم نوری سرخ‌رنگ در اتاق پخش می‌شود: صدای موسیقی به گوش می‌رسد: درخشش و موسیقی نزدیک‌تر می‌شوند تا زمانی که تنش‌ها شروع شود. یک ملودی valse از دور تا گوش ما شناور است. مادر خوابیده بیدار می شود، از رختخواب بلند می شود و با لباس بلند سفیدش، آرام و آهسته به این طرف و آن طرف حرکت می کند. دست‌هایش را تکان می‌دهد و به موقع به موسیقی اشاره می‌کند، انگار که جمعیتی از مهمانان نامرئی را فرا می‌خواند. و اکنون آنها ظاهر می شوند، این زوج های رویایی عجیب، در حال چرخش و سر خوردن با یک ریتم valse غیرزمینی. زن در حال مرگ با رقصندگان در می آمیزد. او تلاش می کند تا به چشمان آن ها نگاه کند، اما مهمانان همه از نگاه او اجتناب می کنند. سپس به نظر می رسد که او خسته روی تخت خود فرو می رود و موسیقی قطع می شود. در حال حاضر او تمام توان خود را جمع کرده و با حرکات پرانرژی تر از قبل یک بار دیگر رقص را فرا می خواند. رقصنده‌های سایه‌دار برمی‌گردند، با ریتمی وحشیانه و دیوانه‌وار می‌چرخند. شادی عجیب به اوج خود می رسد. در می زند که کاملاً باز می شود. مادر فریاد ناامیدکننده ای بر می آورد. مهمانان ناپدید می شوند. موسیقی از بین می رود مرگ در آستانه ایستاده است.

همراهان گرامی باعث افتخارمان است که نظرات ارزشمندتان را در بخش دیدگاه بنویسید ، ممنون از همراهی همیشگیتون