زمانی که زندگی برایت به آخر رسیده و هیچ چیز نمی تواند تو را آرام کند جز موسیقی .
یکی از تلخ ترین آثارِ تاریخ قطعاً همین اثر هست .
این اثر را شوبرت زمانی نوشت که متوجه شد به بیماری سیفلس مبتلا هست.
برای یک آهنگساز در جوانی بسیار سخت خواهد بود پذیرش این حقیقت که به زودی از دنیا خواهد رفت .
تعداد بیشماری از انسان ها بر اثر مرگ طبیعی یا جنگ های مختلف از بین رفتند اما مرگ شوبرت شاید تلخ ترین و تنها ترین مرگ برای یک آهنگساز باشد .
بیماری شوبرت باعث می شد از نظر ظاهری حالت اولیه خود را نداشته باشد و در این نوع بیماری خانم ها خیلی سریع هم دریافت و هم انتقال می دادند در نتیجه باعث می شد معشوقه ها و دوست داران شوبرت کمکی نتوانند بر این زخم ابدی شوبرت انجام دهند.
متاسفانه رنجِ شوبرت به قدری زیاد بود که تا 31 سالگی بیشتر دوام نیاورد و این اثر به آرامی رنجِ تنهایِ شوبرت را به تصویر می کشد.
نظرات ارزشمندتان را درباره این اثر برایمان بنویسید.