🔸بغضِ هوروویتس انگار بغضِ آینده موسیقی است .
🔸برای نوازنده ای چون هوروویتس سخت خواهد بود بیشتر از ۴ دهه در اوج باشی و در این میان زندگی تلخی را سپری کنی .
🔸یکی از اسطوره های تاریخ در نوازندگی پیانو قطعاً هوروویتس هست کسی که همیشه جز ۳ نوازنده محبوبم بوده و در آثار راخمانینف و شومان همیشه اجرای هوروویتس را گوش می دم .
🔸فرزند هوروویتس یکی از دلایل ناراحتی همیشگی او بود که ۴۱ سال بیشتر عمر نکرد و در اثر مصرف مواد مخدر جان خود را از دست داد .
🔸برای من شخصاً پس از این اجرا که شروعِ تحولی متاسفانه ضعیف در دهه ۱۹۹۰ هستیم دیگر از اجرایی استقبال نمی کنم به این دلیل که نوازندگانی چون هوروویتس هم دوره راخمانینف و پیشگامان دوره رمانتیک بودند و هیچ وقت نوازندگان امروزی شرایطِ زیستی آنان را نخواهند داشت .
🔸این موضوع را کامل باید توضیح بدم تا اشتباه برداشت نشه !
🔸نوازندگان امروزی همان نوازندگان برتر کمپانی های بزرگ از جمله دویچه ، دکا ، سونی ، وارنر و…. منظورم هست که اختلاف به شدت زیادی با نوازندگان قبل از ۱۹۸۰ از همان کمپانی ها دارند .
🔸تمامی تفاوت نوازندگان از هم دوره و شرایط زیستی آنان هست در زمانِ هوروویتس عمومِ دنیا کلاسیک بود و موسیقی کلاسیک در بازدید های رسانه اول بود چون سبکی دیگر مطرح نبود تمامی موسیقی های پاپ ، راک و… از دهه ۱۹۳۰_۱۹۴۰ شروع به پیشرفتِ عمومی کردند.
🔸اما امروزه هزاران سبک و حالت در موسیقی هست که شرایطِ فکری و زیستی نوازندگان را تغییر میده .
هرچه دور تر می شیم اجراهای هوروویتس ، اشکنازی ، برنشتاین ، کلودیو آررو ، ریختر و …. معروف تر میشه و بیشتر شنیده میشه .
🔸تمامی دلیلش هم این هست که مواجهه این عزیزان با هستی کاملاً متفاوت بوده تا نوازندگان برتر امروزی
🔸در کل یکی از دلایل اصلی زده شدن عموم مردم از موسیقی کلاسیک شنیدن اجراهای ضعیف هست حتی از کمپانی های بزرگ .
🔸خیلی جالب بود که کمپانی دویچه برای ضبط آثار دیگر محدودیت سنی و تاریخی برای نوازندگان نداره و هر کسی که چند سال آموزش تئوری ببینه می تونه نامی در این کمپانی داشته باشه در صورتی که در گذشته نوازندگانی که نام این کمپانی ها را بر عهده داشتند باید از هر لحاظ درجه یک می بودند .
🔸این مطلب رو گذاشتیم تا به شما عزیزان کمی توضیح داده باشیم که چرا اجراهای این رسانه از نوازندگان کلاسیک یا قدیمی هست و به نوازندگان امروزی کمتر توجه میشه .
