انسان تنها مخلوقی است که برای شاد بودن باید خود را هر روز از نو بسازد (نیچه)
موسیقی : زیپولی آهنگساز نا آشنای دوره باروک.
هنوز در این دنیای سراسر اندوهگین ، همیشه اتفاقاتی است که انسان با زیستن در آن شاد باشد مانندِ تماشای شادی انسان ها یا قدم زدن در تهران با موسیقی زیپولی آهنگساز فراموش شده ی دوره باروک .
هنوز طبیعت و آفرینش تماماً از انسان فاصله نگرفته و بی شمار انسان هایی هستند که خود بی مهری دیده اند اما سراسر مهر می ورزند ، این صفت را نمیشه به هیچ شکلی آموزش داد ما انسان ها تماماً باید در تلاش باشیم برای فهم و زیستن در زیبایی های آفرینش هر چند که اندکی از آن باقی مانده اما چه باید کرد به نظرم هنوز دیر نشده.
از این آهنگساز کمتر شناخته شده براتون می نویسم :
زیپولی در جوانی از الساندرو اسکارلاتی پدر دومنیکو اسکارلاتی تاثیر گرفت و پس از آن آرزوی خدمت به مردم یا کشیش شدن را داشت .
متاسفانه اتفاقی غم انگیز برای او رخ داد و در سن ۳۸ سالگی بر اثر بیماری سل درگذشت .
او هیچ وقت به آرزوی خود (کشیش شدن) نرسید اما تعدادی از موسیقی او مورد ستایش قرار گرفت و برای
همیشه ماندگار شد.
آثاری که از او به جا مانده طبیعتاً احساسی از آمرزش ، بخشش یا مهر را دارا هستند و بیشترِ آثار دوره ی باروک همین احساس را منتقل می کنند .
سپاس بی کران از جناب آقای بهادر هادی زاده برای ثبت این ویدیو های زیبا از باغ فردوس و سایر زیبای های دیگر .
احساستون نسبت به پست را برامون بنویسید 🧡🙏