توماسو آلبینونی آهنگساز دوره باروک که سبک و حالتی جدید به موسیقی اضافه نکرد بلکه فرم های دورانِ پیشین خود را بهبود بخشید

از زمان نوشتن این اثر 301 سال میگذره اما هنوز شنیدنی است

قسمت نهم از هزار اثر برتر تاریخ را می شنوید

معرفی این آثار و ادامه دادن این مجموعه عظیم برایم رسالتی بی پایان هست و خواهد بود

سال 1722 بود که آلبینونی مجموعه ای از برترین آثارش را در اپوس 10 خود قرار داد که این اثر بخش ششم آن مجموعه است

این 12 کنسرتو به ماکسیمیلیان دوم هدیه داده شد آخرین سال های زندگی ماکسیمیلیان بود و آلبینونی دوست داشت هدیه ای به این بزرگ مرد جنگجو بدهد

بسیاری از موسیقی های دوره باروک سفارشی هست بله درسته همانند موسیقی آب هندل و بسیاری از شاهکار های تاریخ موسیقی اما هنرمند چیزی که سفارش می گرفت موسیقی و هنر بود

سفارش گرفتن یک اثر برای فوران آب یا موسیقی آب چیزی بود که هندل را خشنود می ساخت و برایش باعث افتخار بود

رابطه میان حاکمان و هنرمندان در دوران باروک بسیار لذت بخش تر از دوره های کلاسیک و رمانتیک هست چون در دوره باروک رنج مسیح میانِ اروپاییان بیشتر حس می شد

با نقاشی های کاراواجو حتی روبنس و احترام خاص داوینچی و …. به رنج مسیح باعث می شد هنرمندان همیشه ایمان را موضوع اصلی آثارشان قرار بدهند

نوشتن این اثر در دنیای امروزی با این همه تشکیلات و امکانات کار ساده ای هست اما ایمان داشتن به خدا و الهام گرفتن از آن برای فعالیت هنری بسیار دشوار شده است

چون هراثر به ظاهر هنری که امروزه ما می بینیم درگیر موضوعات سطحی و اولیه انسان هست اثری که قلب و روح انسان را درگیر خودش کند خیلی کم شده و می تونم بگم شاید دیگر پدید نخواهد آمد

جز تعداد بسیار کمی از آثار هنرمندان که به گذشته هنری خود می پردازند و در مسیر دنیای کلاسیک حرکت می کنند

در کل نمی شود از این اثر لذت نبرد و به آن توجه نکرد چون حس ایمان حداقل به خود را در درون انسان روشن می کند