سمفونی آلپ (Eine Alpensinfonie)، Op. 64، یک اثر برای ارکستر بزرگ است که توسط آهنگساز آلمانی ریشارد اشتراوس در سال 1915 نوشته شده است. این اثر یکی از بزرگترین آثار غیر اپرایی اشتراوس است

در سال 1911، اشتراوس نوشت که با یک سمفونی خود را شکنجه می‌کرد . کاری که وقتی همه چیز گفته می‌شود و انجام می‌شود، حتی کمتر از تعقیب سوسک‌ها این اثر مرا سرگرم می‌کند.

این اثر تأثیر از عشق اشتراوس به طبیعت است. در کودکی، اشتراوس یک ماجراجویی آلپ شبیه به آنچه در سمفونی آلپاین خود شرح داده شده بود، تجربه کرد: او و گروهی از کوهنوردان مسیر خود را در مسیر بالا رفتن از کوه گم کردند و در طوفان گرفتار شدند و در راه پایین خیس شدند. اشتراوس به قدری عاشق کوه ها بود که در سال 1908 خانه ای در گارمیش-پارتنکیرشن، باواریا ساخت که منظره های خیره کننده ای از کوه های آلپ داشت. این علاقه به طبیعت همچنین می تواند به پیروی اشتراوس از فیلسوف فردریش نیچه اشاره کند

پیش‌نویس‌های اولیه یک سمفونی آلپ در سال 1899 آغاز شد. قرار بود به یاد نقاش سوئیسی، کارل اشتاوفر-برن، نوشته شود و نام اصلی اثر Künstlertragödie (تراژدی یک هنرمند) بود. این کار کنار رفت، اما اشتراوس کار چهار موومانی جدیدی به نام آلپ (آلپ) را آغاز کرد که در آن از بخش‌هایی از پیش‌نویس اولیه 1899 استفاده کرد. اولین موومان Die Alpen به هسته یک سمفونی آلپاین تبدیل شد. طرح هایی ساخته شد، اما اشتراوس در نهایت کار را ناتمام رها کرد.

سال‌ها بعد، پس از مرگ دوست خوبش گوستاو مالر در سال 1911، اشتراوس تصمیم گرفت این اثر را دوباره بررسی کند. اشتراوس یک روز پس از اطلاع از مرگ مالر در دفتر خود نوشت:

مرگ این هنرمند مشتاق، آرمانگرا و پرانرژی یک اتفاق بزرگ است… مالر ، می تواند در مسیحیت به اعتلای دست یابد. در دوران پیری، قهرمان واگنر تحت تأثیر شوپنهاور به آنجا بازگشت. برای من روشن است که ملت آلمان تنها با رهایی از مسیحیت به انرژی خلاقانه جدیدی دست خواهد یافت… من سمفونی آلپاین خود را: Der Antichrist می نامم، زیرا این سمفونی این را نشان می دهد: تطهیر اخلاقی از طریق نیروی خود، رهایی از طریق کار، پرستش طبیعت ابدی و باشکوه

پیش نویس حاصل از این اثر قرار بود یک اثر دو قسمتی با عنوان Der Antichrist: Eine Alpensinfonie; باشد ، اما اشتراوس هرگز قسمت دوم را تمام نکرد. در عوض، او نیمه اول عنوان را حذف کرد (نام کتابی از نیچه در سال 1888) و اثر تک موومانی خود را صرفاً یک سمفونی آلپ نامید. پس از سال‌ها آهنگسازی متناوب، هنگامی که اشتراوس کار روی قطعه را به طور جدی شروع کرد، پیشرفت سریع بود. اشتراوس حتی تا آنجا پیش رفت که اظهار داشت که یک سمفونی آلپ را «همانطور که گاو شیر می دهد» ساخته است. ارکستراسیون این اثر در 1 نوامبر 1914 آغاز شد و تنها سه ماه بعد توسط آهنگساز تکمیل شد. در اشاره به این اثر ، آخرین اثر کاملا سمفونیک خود، اشتراوس در تمرین لباس اولین نمایش یک سمفونی آلپاین اظهار نظر معروفی کرد که در نهایت یاد گرفته بود که ارکستراسیون کند. کل کار در 8 فوریه 1915 به پایان رسید. پارتیتور “در قدردانی عمیق” به کنت نیکلاس سیباخ، مدیر اپرای سلطنتی درسدن، که در آن چهار اپرا از شش اپرا که اشتراوس تا آن زمان نوشته بود، به نمایش درآمد و با اشتیاق حضار همراه بود .

همراهان گرامی باعث افتخارمان است که نظرات ارزشمندتان را درباره این اثر در بخش دیدگاه بنویسید