پیانو کنسرتو شماره 9 موتسارت را می شنوید.

این پیانو کنسرتو همانندِ مجموعه های کلاسیک دارای سه موومان یا بخش می باشد .

موومان دوم را می شنوید که فضایی آرام و شروعی حتی تاریک دارد.

موتسارت در زمانِ نوشتن این اثر 20 ساله بود و به کشور های مختلف با پدر خود سفر می کرد تا کنسرت های مختلفی بر گزار کند ، اما موتسارت متوجه شد که الان زمانش رسیده تا اولین پیانو کنسرتو خود را چاپ کند .

چاپ کردن این پیانو کنسرتو در پاریس باعث شد نتِ این اثر در اختیار نوازنده و ارکستر های مختلف دنیا قرار بگیره که قطعاً کمکِ بزرگی به مشهور تر شدن موتسارت کرد .

در موومان اول که آلگرو هست با شوخی های همیشگی موتسارت مواجه هستیم همچنین با فرمی کاملاً متفاوت شنونده موومان سوم خواهیم بود ، اما موومان دوم :

اوجِ قدرتِ فاصله گرفتن از دوره باروک اما کاملاً الهام گرفته شده از آن دوره را به رخ می کشد .

موتسارت همانطور که می دانید بسیار باهوش بود و در این اثر به ما مخاطبان موسیقی کلاسیک نشان داد که می توان فضایی خارج از آندانته یا آداجیو های همیشگی خلق کرد به طوری که اول پیانو یا در گذشته هارپسیکورد شروع به نواختن نکند و پس از همراهی ارکستر نوازنده پیانو خود را به رخ بکشد .

سویاتوسلاو ریختر که این اثر را اجرا می کند مبهوتِ لطافت و عمیق بودن این موومان از موتسارت هست .

زمانی که او ریختر در میانسالی بود قطعاً در اوجِ دوران خود بود و این اثر را به زیبایی هر چه تمام تر اجرا کرد .

موتسارت در 20 سالگی اثری خلق کرد که یک اندیشمند یا فردی میانسال به بهترین شکل ممکن با این پیانو کنسرتو ارتباط بر قرار کند موضوعی که در کمتر آهنگسازی می توان یافت.

از شما عزیزان دعوت می کنیم این اثر را شنیده و لینک دانلودِ این اثر را برای علاقه مندان موسیقی کلاسیک به اشتراک بذارید.